فکر میکردم اون مثل بقیه آدم بزرگا نیست و به حرفام گوش میده

ولی گوش نداد به حرفام و فقط قضاوتم کرد و حرفای خودشو زد

همه آدم بزرگا فقط سریع نتیجه گیری میکنن و حرفای خودشونو تحمیل میکنن

برای همینه که ترجیح میدم تصمیم هامو بیشتر خودم میگیرم..ولی این یکی مهمه و نمیتونم تنهایی تصمیم بگیرم و همینجاست که کار مشکل میشه چون هیچ کس نیست به حرفام گوش بده.

فکر نکنم گوش دادن کار چندان مشکلی باشه که آدم بزرگا ازش سر باز میزنن

فقط به یکی نیاز دارم به هدفایی که دارم گوش بده و بهم کمک کنه کدوم راه بهتره براب انتخاب کردن

انتخاب رشته از سخت ترین چیزهای روی زمینه و ازش متنفرم..اگه کسی بود که به حرفام گوش میداد شاید اینقدر انتخاب رشته برام سخت نمیشد